Konkursi LIVING WITH GENDER EQUALITY: Lorenca Bejko

Me fshij lotet qe me bien,

Me te njejten pellembe qe me bje supeve,

Me jep nje shtyz qe me ze t’bertas,

Mos m thuaj ul kryet se je vajz..

Me perqafo,

Dhe ateher kur nuk e dua as vetveten,

Vec ather kam me teper nevoje…

Me mbeshtet zerin te ngrej,

Te mos kem frik se do deshtoj..

Te mos kem frik nga brishtesia,

Te ndjej dhe une peshen e eshtrave te mija..

Te jem dhe une dicka si ti,

Femer..

Ne at Peshore te ndjej barazi..

Mos ec rrugve te ktij qyteti,

Mos ec naten von ngrehinave tij,

Qet me zerin se je vajze,

Marre tet vij, hesht, ul kryet ,rri..

Femer per shtepi,

Femer per femij,

Objekt riprodhimi..

Marionet’ e e tij..

Me puth lotin qe me bje,

Jam me ty, me pershperit…

Une dola prej tendes brinje…

jam dhe une siluet e tendit pasqyrim .

Grushti jot speshon njesoj,

Mbylle gojen se je “zoj”

Mos fol se je femer..

Mendjeleht qe mendon me zemer,

Plage e vjeter esh mjerimi,

Por skamjen e shpirtit tend a e ke par?

Ti je me shume se une,per cfare?

Je perendi se je djal??

Hija jote peshon me teper se une,

Thua?

Tek ngerdheshja portretizon arrogancen qe shfren..

Seks I dobet

Paragjykon mua..